Piąta rocznica LEŚNEGO ZAKĄTKA

Z okazji piątej rocznicy bloga LEŚNY ZAKĄTEK składam jego sympatycznej Autorce najserdeczniejsze życzenia wszelkiej pomyślności i wznoszę toast szampanem. Sto lat!

Droga Danciu!

Nie mogę lepiej uczcić jubileuszu LEŚNEGO ZAKĄTKA, niż pokazując, do jakich kulinarnych wyczynów Twój blog zdołał mnie zainspirować. W ciągu miesiąca nauczyłam się od Ciebie więcej, niż od innych ludzi przez całe lata, a gotowanie znowu zaczęło sprawiać mi radość. A oto namacalne dowody:

Zaczęło się niewinnie. Według Twego przepisu na paschę zrobiłam przepyszny twaróg. Od tej pory powtarzam tę czynność cyklicznie, bo rodzina i znajomi nie mogą się go nachwalić. Podobny w smaku do serków typu włoskiego, jest delikatny i zupełnie pozbawiony kwasu. Czasem robię go bez jajek, ale z nimi jest żółty i bardziej zwarty. Jego największa zaleta to moja świadomość, że nie pływał w wielkiej kadzi razem z... pomińmy resztę milczeniem. Kiedyś zamierzam zrobić z tego twarogu ser koryciński - dodam do środka czarnuszki i wymoczę w solance.

Dzięki tobie zostałam domowym piekarzem. W mojej lodówce znalazł się zakwas żytni, który krok po kroku pomogłaś mi zrobić. Już jest na tyle mocny, że radzi sobie z różnymi rodzajami chleba. Obok niego zakwas na żurek, który ma zaledwie dwa dni, więc jeszcze trochę musi poczekać, żeby powstała pyszna, odżywcza, tradycyjna polska zupa. A ja już kupiłam mięso na białą kiełbasę :-) Odkąd w mojej ulubionej odkryłam całą tablicę Mendelejewa, postanowiłam zabawić się w masarza.

Kolejny Twój przepis, z którego skorzystałam, to deser jogurtowy. Nie wygląda tak pięknie jak ten z LEŚNEGO ZAKĄTKA, ale zapewniam, jest równie smaczny. Wciągnęliśmy go w jeden dzień, a konsumentów wcale nie było aż tak wielu.

A to mój pierwszy samodzielny chleb na zakwasie upieczony pod Twoim czujnym okiem. Sama wymyśliłaś przepis, żeby młodziutki tygodniowy zakwas dał sobie radę. Siedziałyśmy obie przyklejone do komputera, a Ty cierpliwie tłumaczyłaś mi tajniki pieczenia, odpowiadając obszernie na najbardziej debilne pytania, pełna troski o mój sukces. Czekałyśmy obie z niecierpliwością, żeby się przekonać, czy chleb, przyzwoicie wyglądający z zewnątrz, ma równie atrakcyjne wnętrze. Kiedy go pochwaliłaś,  poczułam się w siódmym niebie. Komplement od takiej mistrzyni!  Od kiedy poczułam zapach domowego chleba na zakwasie,  nie smakuje mi już żadne pieczywo ze sklepu.

Zachęcona sukcesem upiekłam kolejny chleb według Twego przepisu - tym razem żytni z tartym jabłkiem. Tak precyzyjnie określiłaś pożądaną gęstość ciasta, że do teraz nie mam żadnego problemu z dodawaniem do niego wody. Wiem, że muszę trzymać się ściśle jedynie ilości i rodzaju mąki oraz zakwasu. Nie muszę już zamrażać pieczywa, żeby było jadalne na drugi dzień. Ten chleb można jeść przez tydzień - nie sczerstwieje i nie będzie się kruszyć. Jest pyszny!

A to chleb orkiszowy, który eksperymentalnie upiekłam podczas Twojej nieobecności wg przepisu znalezionego w Internecie, bo na Twojej stronie takiego nie było. To mniejszy z dwu bochenków. Niestety, nie udało mi się uformować okrągłego, bo ciasto było ciągle za rzadkie, mimo dosypania mąki grubo ponad ilość z przepisu. Skorzystałam więc z foremek. Faktycznie, ostrzegałaś mnie, że nie wyrośnie za wysoko. Jest znacznie twardszy od twoich, ale na smaku mu nie zbywa. Nadaje się do krojenia w cienkie kromeczki , więc jako kanapka na przyjęcia jak znalazł. Sama siebie podziwiam za odwagę i samodzielność, lecz to poprzednie udane wypieki zachęciły mnie do tej próby.

Galaretka z nóżek to kolejna potrawa, którą wykonałam, korzystając z Twoich porad. Nóżki wymoczone w occie rzeczywiście są jasne, a galareta klarowna i bardzo smaczna. Wprawdzie w trosce o swoją zbyt zaokrągloną figurę nie będę nadużywać tego przepisu, ale "raz nie zawsze". Aż szkoda, że takie to pyszne... Z chrzanem lub cytrynką, jak kto woli.

I mój ostatni w kolejności chleb, tym razem żytnio-orkiszowy ze smażoną cebulką, pożarty na gorąco natychmiast po wyjęciu z piekarnika. Przeżyliśmy! Wymyśliłaś przepis specjalnie dla mnie, bo zamarzył mi się chleb smakowy. Chciało Ci się poświęcić czas obcej osobie, która właśnie złapała kuchennego bakcyla...

Zrobiłam również Twój fantastyczny omlet z dodatkiem czerstwego chleba, ale z przyczyn estetycznych nie zamieszczam fotografii. Może patelnia mnie zawiodła, bo nijak nie dał się przewrócić. Za to smak wspaniały, kolory przyciągają oko i wzmagają apetyt, a wykorzystanie starego chleba naprawdę godne pochwały.

Uff, zdążyłam!!! Zdjęcie sprzed chwili. Wczoraj przygotowałam mięso, a dziś rano zrobiłam białą kiełbasę. Mam 7 kg własnej, osobistej, bez żadnych konserwantów, much i innych tego typu dodatków. A właśnie zaczął się sezon grillowy.

Skoro ja tyle skorzystałam zaledwie w miesiąc, mogę sobie wyobrazić, jaki znaczący wpływ wywarłaś na życie innych ludzi przez pięć lat. Dziękuję, że jesteś :-) Dzięki Tobie można w tym zwariowanym świecie trochę zwolnić, by odnaleźć sens zwykłych prostych czynności. I przypomnieć sobie, że barszcz robi się z buraków, a nie z proszku...